Een zinspreuk die u zeker kent. Hij staat al meer dan twee duizend jaar ingebeiteld op de Apollotempel in Delphi. Het is echter ook een opdracht, die niet eenvoudig te vervullen is. “Wie ben ik nu eigenlijk werkelijk”?
Pas wanneer die vraag beantwoord kan worden, krijgt men de kans geheel diegene te zijn, die men werkelijk is en geheel diegene te worden, die men zou kunnen zijn.
Wie zichzelf leert kennen…
… krijgt een beter inzicht in zijn individuele mogelijkheden en grenzen;
… kan steeds meer talenten, die in hem aanwezig zijn, daadwerkelijk verwezenlijken en benutten;
… kan zich in iedere situatie gedragen zoals hij werkelijk is en daarmee zijn werking op anderen versterken, in plaats van zich anders voor te doen door bedrieglijke ‘rollen’ te spelen;
… begrijpt de werkelijke oorzaken van zijn successen en mislukkingen; hij kan op die manier zijn kansen op succes verhogen en mislukkingen, voor zover mogelijk, voorkomen;
… kan zichzelf bereikbare doelen stellen en realistische idealen kiezen, in plaats van onbereikbare ideeën na te jagen en daarmee de mislukking over zichzelf af te roepen.
Het is niet eenvoudig om jezelf te leren kennen. Je eigen dromen en idealen en de verwachtingen van anderen geven maar al te vaak een vertroebeld beeld van wie we werkelijk zijn. De moeilijkheid bij de zelfanalyse ligt in de vele afzonderlijke kenmerken, die samen de persoonlijkheid vormen. Om jezelf te leren kennen en daarmee ook je medemens, heb je hulp nodig. Sociale vaardigheden. En die hulp wordt je geboden in de vorm van de aloude ritualen en symbolen waar de Vrijmetselarij gebruik van maakt. De samenwerking met ‘broeders en zusters’ biedt een ieder de mogelijkheid het beste uit zichzelf naar boven te halen en dat vervolgens in dienst te stellen van zijn medemens.